31.7.08
30.7.08
28.7.08
27.7.08
26.7.08
24.7.08
Galicia en guerra
Hai fotos que falan por si mesmas. Pero aquí en España aínda hai unha "Fundación Francisco Franco". Que pagamos todos, como os 12 millóns de euros que se adican aos touros que só ven algúns.Mesturamos todo? Non, hai un nexo claro: violencia. Contra as persoas e contra os animais
22.7.08
Certo, xornal gratuito
Cesare Pavese. "El oficio de vivir"
21.7.08
Gayoso defendido por un rianxeiro
Doblaje ofensivo. (Por Xensboy, Ramón Torrado)
El día 3 de julio viajé en el talgo nocturno a Madrid para ver a The Police en concierto en Rock In Rio. Llegué a la ciudad el día 4 y me instalé en un hostal cercano a la Plaza del Ángel.
Ese viernes por la noche, en la habitación del hostal vi que en la televisión una cadena llamada Canal 7 emitía - casualmente al mismo tiempo en que se realizaba en directo el programa de espectáculos "Luar" en la Televisión de Galicia - una grabación antigua de ese mismo programa, que desde hace años presenta el coruñés Xosé Ramón Gayoso.
La sorpresa se volvió amarga al darme cuenta de cómo se mostraba este programa en Madrid. Intenté grabar lo que estaba viendo y por desgracia no comprobé lo grabado. No se escucha con claridad.
Fue así. Sucedido por dos cantoras de Vigo, Enrique del Pozo, muy bien secundado por un excepcional ballet con una sensual coreografía en la cual destacaba la hermosa bailarina morena que se ve en los segundos 11- 13, defendió muy bien su canción "Perdóname".
Entre estas dos actuaciones, siguió el despropósito que ya estaba siguiendo con incrédulo interés: el encargado de doblar en castellano al presentador recreaba lo que realmente decía Gayoso con un tono de voz muy ofensivo, restando inteligencia y saber hacer al excelente profesional. Para colmo, lo nunca visto: añadía tropiezos y errores inexistentes en el discurso original.
Me pareció y me parece que tal comportamiento es una ofensa a Xosé Ramón Gayoso y a la dignidad del puebo gallego, que cada año recibe con amabilidad y respeto a numerosos visitantes de esa ciudad que en conjunto me gustó mucho, en especial por las exposiciones de Goya y de retratos en el Museo del Prado y de Rodin en la Fundación Mapfre, así como por la buena organización del multitudinario concierto en Arganda del Rey.
* Xosé Ramón Gayoso, que aquí en YouTube recibe un reconocimiento penoso - de un modo similar al valiente y magnífico portero Arkonada en el fútbol - tiene defectos y errores, como todo el mundo, pero es capaz de conducir con éxito y elegancia cada semana un programa en directo durante más de seis horas. Hizo además, como pude ver de cerca, un sensacional trabajo en los conciertos llamados "Luar da solidariedade" que ayudaron a muchas entidades benéficas y que contaron con el apoyo desinteresado de músicos tan destacados como Manu Chao y Milladoiro.
* La casualidad quiso que ese viernes en la calle viese paseando y hablando en italiano a Enrique del Pozo.
* Un sáudo a cada visitante galeg@ a este vídeo, e desculpas pola mala calidade de son e imaxe. Penso que mesmo aqueles que empregan a odiosa expresión "telegaita" se sentirían agraviados pola visión que nesta canle madrileña se ofrece da xente que vive na nosa terra.
E aínda máis: todo aquel que participou no programa de Luar - artistas, invitados, público, co-presentadoras como Nieves ou Diana - sofre - aínda que tal vez en menor medida (habería que ver máis dos programas traducidos)- o mesmo proceso de rebaixa de neuronas. Xa Cervantes - que dedicou a segunda parte do Quijote a un galego, o Conde de Lemos, de Monforte, protector tamén de Lope de Vega, Góngora e Quevedo e gran defensor da nosa terra - describía moi ben este tipo de soberbia e de burlas.
* Neste programa en particular, vin que Gayoso tivo un xesto moi bo: chamou a unha azafata vestida de azul para que lle levara auga en directo, e a rapaza saíu tímida e todo era para felicitala polo seu aniversario (daquela, esa felicitación viuse en moitos países, pola canle internacional de TVE). A bonita rapaza saíu sorrindo e chorando de emoción cara aos seus encantados familiares e amigos, que probablemente lle mencionaran o feito do aniversario a Gayoso.
* Un saúdo especial ao poeta de Noia Ramón Blanco.
16.7.08
Boiro: sitio distinto?
Esta foto que ven é xa historia. A pintada estivo aí moito tempo pero en maio foi borrada.
Este instituto é obxectivo preferente de actos de vandalismo (os vándalos eran unha tribo que partillaron territorio cos suevos aquí na Gallaecia, polo menos na súa facción Hasdingi, os Vandali Silingi estaban máis ao sur). Agora acaban de crebar de novo cristaleiras...
Boiro sae cada pouco nos medios con pelexas en discotecas ou fóra delas, con agresións gravadas en móbil, con continuos ataques ao mobiliario urbano... Que ocorre? Ao tempo, é un fervedoiro de colectivos culturais entre a mocidade, con moitos mozos adicados á música, ao cinema, á literatura e a outras artes. Pódese facer unha diagnose do que está acontecendo? Ou botaremos man dos tópicos? Que piden os que creban vidros e fan pintadas contra o que sexa? Que quixeron decir os que chamaron cárcere a este instituto? Ou non se lles pode facer caso polo método que empregaron para dicilo?
Teñen a palabra...
15.7.08
12.7.08
11.7.08
Concerto Com Pau Alabajos e "O Leo i o Arremecaghona"
Seguimos decindo o mesmo: ou máis luz, ou mellor cámara. A "cova" de Aturuxo produce estas fotos... e vemos que non é a nós só
10.7.08
Manda o lector: a pluma de Cela
Botan de menos tantas entradas e tan seguidas neste blog. Hai alguén -moi teimudo, como case todos os que formamos Certo, é un defecto, non unha virtude, na maioría dos casos- que está entusiasmado con esta bitácora, pero outro di que non acaba de velo. Por unha tempada foi gañando o primeiro, pero logo, con tantos frentes abertos, fixeron que esta actividade blogueira decaese.
Mais aquí estamos. Para enfocar o blog doutro xeito: sen tantas entradas, pero con máis reflexión. Só así pode haber comentarios. Se metemos cinco ou seis propostas cada día, o lector, por moito tempo libre que teña (e hoxe semella que ninguén ten diso, é un producto de luxo) non da abasto. Así que imos meditar. Como cantaba Reixa cando aínda era Resentido e non un cineasta burgués, "cómpre reflexionar". Nisas estamos.
Abrimos fogo co asunto da pluma de Camilo. Estámonos a secularizar, iso está claro, pero coas supercherías da relixión. O feito de que Touriño, elexido democraticamente por cidadáns do século XXI, que en teoría non lle rinden pleitesía a ningún rei, reciba a estilográfica coa que Cela asinou un texto non é máis que unha volta ás reliquias. Si, esas que lle entusiasmaban a Felipe II, que case tivo que facer o Escorial para meter tantas que coleccionou... Que iso sexa noticia -de gabinetes de prensa da Xunta, de tódolos medios repetindo como papagaios estes días- é voltar atrás. "Aquí hay tomate" fixo moito dano. A Marina Castaño tamén. Daqueles polvazos estas lameiras.
E vostedes teñen algo que decir? Retruquen, só pedimos sentidiño
Tamén poden visitar a web da Fundación Cela e opinar sobre iso do sectarismo político no mundo da cultura, que promete. Aquí
9.7.08
Mecheros Dorneiros
El mechero más famoso luego del de la Sole, el mechero dorneiro.
8.7.08
Racha coas novas
7.7.08
Apoio de Hillary?
Ou é que non entendemos ós obamistas ou é que na web do Plaza pasan cousas raras...
6.7.08
Extremoduro - Santiago de Compostela Gira 2008 04/07/08
Un barbanzán facendo turismo musical na capital