Colaboración: "Leopoldo Nóvoa. Un patrimonio descoñecido en Ribeira", por Gonzalo Sarasquete

Corrían os anos finais do século pasado, cando nunha visita a ARCO tiven a sorte de coñecer a D. Leopoldo, quen expopía en varias galerías á vez. Paramos a falar con el,  pois a persoa á que eu acompañaba xa lle escribira en varios dos seus libros. Nestes casos os interlocutores preséntanche e ti mesmo, nun silencio de respecto, colles un catálogo e arrecúnchaste por aquilo de non amolar e saber máis da persoa que tes diante. A miña sorpresa foi cando naquel voluminoso libro cheo de fotos de cadros matéricos, feitos con terras que parecían arrincados das lavas dun volcán, apareceu de súpeto unha imaxe para min coñecida.

Era Bretal, con vistas das Dunas de Corrubedo, pero só como fondo dunha escultura, que eu coñecía, pero da que non tiña constancia de quen era, nin me parara a vela de preto. Entón erguín a vista e comecei a interesarme pola conversa que mantiñan Don Leopoldo e Don Miguel,  e cando xa puiden meter as miñas palabras no miolo de tan contundentes opinións e sólidas observacións, case coma un pelo entre dous valados, pregunteille:

 .- Pero…,pero vostede fixo esta escultura?- mentres sinalaba co dedo no libro.

 .- Si  pero non é a única que fixen en Ribeira. Tamén fixen outra para o centro de F.P en Coroso (a cal aparecía máis adiante no devandito libro).

Don Leopoldo naceu en Salcedo, Pontevedra, en 1919. Estudou e decidiu dedicarse á arte, tanto á pintura como á escultura. Viviu en Montevideo e en París e hai pouco souben que xa é moi maior e o concello de Vilagarcía vaino facer fillo adoptivo e acompañalo dunha merecida  homenaxe, pero agora terán que conformarse sen el. E aquí na Centenaria non sabemos nin que existen e témolas aquí pero se un só de nós o sabe tenllo que contar aos demais e facelos partícipes, aínda que non queiran. Ese é o labor dun home coma min: dar a coñecer cousas que os demais non saben ou esquivan na súa cotidianidade, ser ollos, e se se pode recadar o máximo de información para compartila é como un cociñeiro que lle bota engadidos ou adobíos á comida para que baixe mellor.

Pero as cousas que ten a vida, o día 25 de febreiro, sábado, leo no Faro da  súa morte o pasado xoves 23 en París, e xa comezara a escribir sobre as súas obras presentes entre nós. Podedes velas aquí nas fotos que lle fixen o martes 21 de febreiro en Ribeira uns poucos dias antes da súa morte. Queda pouco que dicir: só ter en conta a importancia da súa obra en formigón, da que deixou exemplos no noso concello.

Leopoldo Nóvoa na Wikipedia

Outros artigos de Gonzalo Sarasquete en Certo

Posted via email from Certo.gl, o xornal dixital de Barbanza e Noia